Al jaren wordt er geroepen dat de bureaucratie in de zorg moet worden verminderd. Met als hoger doel meer handen aan het bed en de patiënt meer centraal. Het grote volume aan regelgeving, ongetwijfeld goed bedoeld, heeft gezorgd voor een hoge registratiedruk in de zorguitvoering. De nadruk is komen te liggen op het voldoen aan regels in plaats van het leveren van zorgkwaliteit. Het gevolg is inmiddels bekend: frustratie en ziekteverzuim onder medewerkers, daardoor tekort aan medewerkers en daarmee minder aandacht voor de patiënt. Recentelijk werd bekend gemaakt dat het personeelstekort kleiner wordt door diverse maatregelen zoals verruimde mogelijkheden voor stages en zij-instroom. De uitdaging rondom deregulering blijft echter onverminderd groot. (more…)
Lean is inmiddels zo’n enorm containerbegrip dat het van alles kan zijn. Van een managementfilosofie die teams inspireert tot groei in professionaliteit en kwaliteit, tot acceptabel excuus van hoge bazen die met de kaasschaaf hun organisatie graag wat af willen slanken. Met name dit laatste komen wij vaak tegen in de praktijk. Er is natuurlijk niets mis met onnodige stappen elimineren, maar lean is geen Haarlemmerolie dat zonder recept en gebruiksaanwijzing elk probleem oplost. Vier bevindingen rondom lean vanuit onze adviespraktijk. (more…)
Studiesucces wordt steeds crucialer in onze maatschappij. Kwalificatie is essentieel wil je anno nu slagen als specialist, leidinggevende of ondernemer. Je moet tijdig de juiste keuzes maken om goed te worden in wat je leuk vindt. Maar in een maatschappij waar rolpatronen weggevallen zijn wordt dit steeds moeilijker. Zeker als je vanuit een bepaalde achterstandspositie vertrekt. De juiste studiekeuze is dan lastig en zo dreigt veel talent verloren te gaan. In de media verschijnt niet voor niets de ene na de andere publicatie over studiekeuze, voortijdig studieuitval en het enorme switchgedrag van studenten.
Onder de bezielende leiding van onze collega Theo als kapitein, hebben we ons onlangs in Griekenland zes dagen overgegeven aan het spel van water en wind. Op een gehuurde Bavaria van maar liefst vijftig voet. Een uitdaging met een redelijk ervaren zeiler, twee minder ervaren zeilers en vier leken. Tijdens de reis werden we dan ook geregeld geconfronteerd met praktische situaties of problemen die alleen met goede samenwerking opgelost konden worden.
Wij zijn een organisatieadviesbureau onder de naam cq*. Maar waar staat cq* eigenlijk voor, wordt ons geregeld gevraagd. Onze naam is afgeleid van casu quo, dat is latijn voor ‘in dit geval’. U zoekt bijvoorbeeld een goede transitiemanager, casu quo Theo Aarnoudse. Of misschien een doorgewinterde interim-manager die razendsnel analyseert en doorziet, casu quo Mariska Joosten. We zijn met andere woorden geen abstracte organisatie, cq* is een gespecialiseerd bedrijf van echte, toegankelijke mensen. What you see is what you get!
Verander je omgeving, begin bij jezelf: een eersteklas dooddoener die niet zou misstaan in een column van Japke D. Bouma. Zo sleets dat je van jezelf verwacht je dit wel onder de knie te hebben. Ik wil als manager, bestuurder en organisatie-adviseur al ruim drie jaar heel expliciet naar meesterschap in mijn vak groeien en dat vraagt om persoonlijk leiderschap.
Leiderschap gaat niet over nog meer trucjes, technieken of tools. Het gaat erom of jij durft mee te bouwen aan iets wat groter is dan jijzelf. Iets wat jou en jouw omgeving in beweging zet om aan iets mooiers, beters te werken. Dit vraagt enerzijds te durven zijn wie je bent, en anderzijds om zelfkennis, het vermogen om jezelf aan te pakken en de bereidheid je ego aan de kant te zetten.
In deze tijd wordt de Agile methodiek in veel organisaties schijnbaar kritiekloos omarmd , is dat terecht? Of bewijzen ‘watervalmethodieken’ zoals Prince2 nog wel degelijk hun waarde? Wanneer is Agile danwel Prince2 van toepassing?
Bekijk dan onze video naar aanleiding van onze laatste cq* kennissessie hierover:
Vlog cq* – Prince2 versus Agile
Als je meer interesse hebt in dit onderwerp en/of de achterliggende presentatie stuur ons dan je vraag of verzoek per email:
Recent mocht ik een instelling begeleiden in haar strategietraject. De aanleiding was niet zo fraai. Namelijk een opgelegde taakstelling, resulterend in een gedwongen outplacementtraject voor meerdere medewerkers. Gelukkig had de directie de frisheid van geest om na dit ‘debacle’, wat hen min of meer ‘overkwam’, de blik vooruit te richten. Onder mijn begeleiding sloeg men aan het denken. Met behulp van een eenvoudig model richtte de directie zich op de kwalitatieve doelstelling van haar organisatie: waartoe zijn wij nu eigenlijk op aarde?
Na enkele bijeenkomsten en een half jaar verder was het delen van elkaars mening, visie, standpunten en inzichten uitgekristalliseerd. Het was tijdens de vierde bijeenkomst in dit traject dat de deelnemers de strategie waarvoor zij verantwoordelijk waren aan de rest presenteerden. Men had als opdracht mee gekregen om een bepaalde strategie verder uit te diepen met het team waarvoor men verantwoordelijk was.
En toen gebeurde het. Eén deelnemer zag dit echter anders. Voor mij totaal onverwacht werd hij door de rest tot de grond toe afgezaagd. Fascinerend! Diepere emoties die blijkbaar al langer sluimerden kwamen naar boven en vonden daar en toen hun weg.
Door een minimale interventie sloeg de emotie in de groep compleet om. Ik stelde de simpele vraag: hoe kunnen wij deze deelnemer helpen? De rest voelde al snel dat achter de weerstand een onuitgesproken hulpvraag lag. Negatief werd positief. Reactief werd proactief. Met als resultaat een door het team gedragen en uitgewerkte strategie. Moraal: durf te interveniëren, wees open, eerlijk en nieuwsgierig, ook als jouw actie simpel of overbodig lijkt.
Ik was onlangs bij een leiderschapsbijeenkomst voor een onderwijsinstelling in Nederland. Als interimmer altijd belangrijk er je licht op te steken. Immers, goed voor het netwerken en je leert altijd wat. Mijn les uit deze bijeenkomst: schat iedere verandering op waarde voordat je hem omarmt.
Er was een soepele spreker uitgenodigd en de dag begon met een soort powersessie, waarin de toehoorders werd voorgehouden hoe belangrijk verandering is en dat je elke kans die voorbijkomt moet uitnutten “tot op het bot”. Deze visie werd geïllustreerd aan de hand van een aantal voorbeelden: